Αυτή την Πέμπτη 18 Μαΐου στις 21:00 θα προβληθεί στον Εναλλακτικό χώρο πολιτικής και πολιτισμού του Άρδην η νέα ταινία του Ασγκάρ Φαραντί «Ο Εμποράκος».
Σας περιμένουμε όλες και όλους.
Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου γωνία στον 8ο όροφο.
Είσοδος Ελεύθερη
Περίληψη:
Ο Εμάντ και η Ράνα, ένα μεσοαστικό ζευγάρι που συμμετέχει στο ερασιτεχνικό ανέβασμα του θεατρικού «Ο Θάνατος του Εμποράκου», αναγκάζονται να μετακομίσουν. Στο νέο τους διαμέρισμα όμως θα βρεθούν μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη που έχει να κάνει με την προηγούμενη ένοικό του.
Σχόλιο του Κωνσταντίνου Μπλάθρα από την Ρήξη φ. 130
Οι ήρωες του Ασγκάρ Φαραντί ζουν στην Τεχεράνη. Δεν έχει σημασία που ο Εμάντ και η Ράνα υποδύονται στο θέατρο τον Γουίλι και την Λίντα, από το έργο του Άρθρουρ Μίλλερ. Ή μήπως έχει; Η Τεχεράνη δεν είναι Νέα Υόρκη. Μη σας ξεγελούν τα αυτοκίνητα και τα κινητά. Εδώ τα θέματα είναι άλλα. Σκηνοθέτης γυναικών ο Φαραντί, έχει την ευκαιρία να δώσει τις διαφορετικές πτυχώσεις της εκδίκησης, του ψυχικού πόνου, της αφοσίωσης.
Μια πολυκατοικία έχει υποστεί ρήγματα και εκκενώνεται. Ο Εμάντ και η Ράνα εγκαταλείπουν το σπίτι τους μέσα στον πανικό. Για να εξοικονομήσουν χρήματα και να βρουν νέο διαμέρισμα, θα πρέπει να πουλήσουν το αυτοκίνητό τους. Ο Εμάντ διδάσκει φιλολογία και οι δυο τους είναι ηθοποιοί. Πρωταγωνιστούν, στους ρόλους του Γουίλι και της Λίντας Λόμαν, στο έργο του Άρθουρ Μίλερ «Ο θάνατος του εμποράκου» (1949). Πίσω στη Νέα Υόρκη! Ο σκηνοθέτης του έργου τούς διαθέτει ένα μικρό διαμέρισμα που πρόσφατα έχει εγκαταλείψει μια νοικάρισσά του, χωρίς όμως να πάρει τα πράγματά της. Αυτά τα πράγματα θα γίνουν ο πυροκροτητής που θα δώσουν την ιστορία της ταινίας. Η πρώην νοικάρισσα, «αμφιβόλου ηθικής», δεν ξεκαθαρίζεται αν είναι ερωτομανής ή περιστασιακή πόρνη. Μια μέρα στο διαμέρισμα θα τρυπώσει ένας ηλικιωμένος πρώην φίλος της και η ιστορία της Ράνα και του Εμάντ θα πάρει άλλη τροπή. Η εκδίκηση από την πλευρά του Εμάντ και η ψυχοσωματικοί πόνοι της Ράνα θα καθοδηγήσουν το τέλος ανάμεσα στην εκδίκηση, τόσο κοινότοπη στον ισλαμικό κόσμο και στο έλεος, terra incognita στον ανελέητο αστικό κόσμο, που ζώνει φυσικά και την Τεχεράνη.
Το ενδιαφέρον με τον Φαραντί είναι ότι στις ιστορίες του περισσότερο υπαινίσετται παρά εξηγεί. Έτσι οι χαρακτήρες του κυκλώνονται από ένα μυστήριο και οι πράξεις τους γίνονται απρόβλεπτες. Η ταινία βραβεύτηκε για το σενάριό της στις Κάννες και πράγματι υπάρχει πολλή λεπτοδουλειά εκεί.
Η σύνδεση της ιστορίας του με το έργο του Μίλερ δεν είναι σύνδεση αναλογίας. Ο Εμάντ δεν είναι έμπορος και η Ράνα δεν ειναι η μεσήλικας σύζυγος. Αλλά οι δυο τους μιλούν μεταξύ τους πιο ειλικρινά την ώρα της παράστασης, με τα λόγια των ρόλων τους. Τα ανθρώπινα αισθήματα δεν είναι διακοινώσιμα, λέει ο Φαραντί. Απλώς οι συνέπειές τους στις καθημερινές πράξεις ματώνουν.
Ο Φαραντί χρησιμοποιεί έναν ενδιαφέροντα κινηματογραφικό ρυθμό που άλλοτε επιταχύνεται άλλοτε χαλαρώνει, πάντα με όχημα τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του. Δεν ξεφεύγει ποτέ από τα ανθρώπινα βλέμματα. Που συνήθως δεν κοιτούν στα μάτια. Η πόλη γύρω, μια μικροαστική γειτονιά της Τεχεράνης, σχεδόν υπαινίσσεται, σε αυτόν τον μινιμαλισμό του σκηνοθέτη.
Όλο το ψαχνό είναι τα πρόσωπα. Πολύ ενδιαφέρουσες οι ερμηνείες, ο Σαχάμπ Χοσεϊνί έχει βραβευτεί στον ρόλο του Εμάντ, αλλά και στο ρόλο της Ράνα η Ταράνεχ Αλιντούστι, δίνει μια χαμηλόφωνη ερμηνεία εσωτερικού ρυθμού πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Μπορεί η συνοχή του έργου να μη φτάνει στα είκοσι δύο καράτια της Έλις ή στο ακριβοζυγισμένο Ένας χωρισμός (2011), αλλά ο Εμποράκος κρατάει ψηλά τον πήχη και ο Φαραντί είναι και πάλι στον προθάλαμο των Όσκαρ.
Άρδην Θεσσαλονίκης | Χώρος Πολιτικής και Πολιτισμού 